Za nami kolejna, trzecia już edycja “RE:akcji w depresji”. Podobnie jak w poprzednich latach, prowadziłyśmy warsztaty dla par, mających doświadczenie depresji. Nowością było to, że (w nawiązaniu do oczekiwań uczestników poprzednich edycji), postanowiłyśmy popracować z parami w czasie czterech cotygodniowych spotkań. Oto garść doświadczeń i na ich podstawie wypracowanych refleksji.

Depresja jako niemożność sięgnięcia po relację

Punktem wyjścia dla pracy tej grupy, było relacyjne rozumienie depresji, oznaczające, że unikamy etykietowania chory – zdrowy, a przyglądamy się relacji w sposób horyzontalny, tak jakby relacja dwojga osób “miała depresję”. Inspiracją takiego założenia na temat depresji były dwa kierunki: ujęcie humanistyczno-egzystencjalne (Gestalt), gdzie depresja traktowana jest jako “niemożność sięgnięcia po drugiego [człowieka], a tym samym niemożność sięgnięcia po relację” [takie rozumienie depresji pojawia się w książce „Gestalt Therapy In Clinical Practice”]. Continue reading „Podsumowanie „RE:akcji w depresji” 2016 – część 2 – W związku z depresją – o pracy z parami z doświadczeniem depresji” →